Dachshund, Teckel ya da Dackel denildiğinde sözü edilen, yaklaşık bir asırdır güncelliğini kaybetmemiş tek köpek ırkıdır. Bu ırk aslında 2000 yılından beri tanınmaktadır. Eski Roma yerleşim merkezlerinde yapılan kazılar sonucunda, günümüzde yaşayan Dackel’e benzerlik gösteren iskeletler bulunmuştur.
Bunun yanısıra eski Mısır’da ve Meksika’da yapılan kazılarda da bu tür köpeklere rastlanılmış olduğu bilinmektedir. Ancak bilinen formu ile Dackel, safkan bir Alman yetiştiriciliği olup, Dachsbrake ve eski Brakeler’in çiftleştirilmeleri sonucunda elde edilmiştir. Üç farklı türü yetiştirilmektedir: Kısa tüylü Dackel, uzun tüylü Dackel ve kaba tüylü Dackel. Her üçünün de ortak özelliği, mükemmel av köpeği olmalarıdır.
Onların spesiyal av alanları, toprak altındaki tilki ve porsuk yuvalarıdır. Vurulmuş olan avın kokusunu en sık çalılıklar arasında bile tespit etme yeteneğine sahiptirler. Yapılan denemeler sonucunda, Dackeller’in 48 saat öncesine ait izleri dahi, hassas koku alma duyuları sayesinde sürebildikleri kanıtlanmıştır.
Boyu 23-27 cm arasındadır. Uzun baş yapısına ve dar bir kafatasına sahiptir. Orta büyüklükte oval gözleri, koyu kızıl-kahverenginden, siyah-kahverengiye kadar varan tonlardadır. Oldukça uzun, aşağıya doğru düz ve sarkık kulakları vardır. Uzun bir boyna sahiptir. Arka bacakları kısadır ve güçlü mafsal kemikleri vardır. Ön bacakları ise düzdür.
Onlar sevecen ev arkadaşları olmalarının yanısıra mükemmel birer bekçidirler. Fakat başlarına buyruk mizaçlarını benimsemek gerekir.
Dackel, 1888 yılında ayrı bir ırk olarak tanındığında yalnızca kısa tüylü Dackel mevcuttu. Ancak otuz yıl sonra yetiştiriciler, uzun tüylü Dackeli ortaya çıkardılar. Bu köpek, kısa tüylü Dackel, Spaniel!in çiftleştirilmesi sonucunda elde edilmiştir ve av köpeği olarak özellikle de evlerde bakılmaya uygunluğundan dolayı kısa tüylü Dackeldan geri kalmamıştır.
Onun için, kısa tüylü Dackel hakkında yazılmış tüm bilgiler uzun tüylüler için de geçerlidir. Yalnızca tüyleri farklıdır. Uzun tüylü Dackel’İn kuyruğu, boğazının alt kısmı, kulakları, karnı ve bacakları bol tüylüdür. Tüyleri yumuşak ve ipeksi bir görünüme sahiptir. Tüy rengi kızıl, bazen siyah-kızılımsıdır. Göğüs kısmında beyaz lekeler olabilir.
Uzun tüylü Dackel özellikle yağmurdan sonra, karın bölgesindeki tüyler kirlendiğinde olmak üzere her gün bakım ister. Bu cins her ne kadar dayanıklı olsa ve kolay hastalanmasa da, üşütmeye karşı az da olsa hassasiyetlerinden dolayı yıkandıktan sonra mutlaka kurutulmalıdır. Bu nedenle yattığı yer cereyana maruz kalmamalıdır.
Bütün Dackeller’in, ister kısa ister uzun tüylü olsun, ortak özellikleri yemek yeme zevkleridir. Maalesef bu zayıf özelliklerinden dolayı nerede yiyecek bir şey bulsalar derhal yeme eğiliminde olurlar. Bu özelliğe küçük yaştaki Dackel bile sahiptir. Midenin aşırı doldurulması sonucunda köpekte formsuz vücut şekilleri oluşabilir. Zayıf ve düzgün hatlara sahip bir vücut yapısı onun için yalnızca bir hayaldir. Ancak sonuçta bu durumun sorumlusu sahibidir.