Bugünkü adı Dalmaçyalı olarak bildiğimiz bu köpeğin adına bakarak Yugoslavya’dan geldiğini düşünmek pek doğru olmaz. Çünkü zaman içerisinde ona, Bengal Bracke, Türk, İtalyan ve Fransız köpeği gibi adlar da verilmiştir.

Dalmaçyalı’nın ana vatanı hakkında kesin bir hüküm vermek doğru olmaz. Bilinen ise bundan 4000 yıl önce yapılmış olan Yunan ve Mısır eserlerinde, Dalmaçyalı, bugünkü benekli şekli ile resmedilmiştir. Bundan çıkan sonuç da bu köpeğin anavatanının Akdeniz Bölgesi olduğudur. Bracke soyundan gelir ve aynı zamanda av köpeklerindendir.

Ancak zaman içerisinde Dalmaçyalıların avlanma içgüdülerinin neden yok olduğu bilinmemektedir. 1800’lü yıllarda İngiltere’de ortaya çıktıklarında onlara “coach-dogs” yani fayton köpek adı verildi. Çünkü görevleri, o zamanın soylularını taşıyan faytonları ve atları korumaktı. Fayton yolculukları sırasında ise atların yanından hiç ayrılmayarak inanılmaz mesafeler kat ederlerdi. Günümüzde halen bir Dalmaçyalı’nın eski devirlerdeki görünümü araştırılmadığı için hangi ırk köpekler ile çiftleştirilerek bugünkü görünümünü kazandığı bilinmemektedir. Canlı, hareketli, uyanık, çok akıllı ve çabuk öğrenebilen bir yapıya sahiptir. Aynı zamanda çocukları da çok sever.

Dalmaçyalı’ların Fiziksel Özellikleri Nelerdir?

Erkek köpeklerin boyu 55-60 cm, dişilerin ise 50-55 cm arasındadır. Uzun baş yapısı, siyah ya da kahverengi geniş bir burnu, orta irilikte yuvarlak, açık ya da koyu kahverengi parlak gözleri vardır.

Yavru Dalmaçyalı almanın riskli olan bir yönü, yavruların tamamen beyaz renkte dünyaya gelmeleridir. Lekeler ancak köpek bir buçuk yaşına ulaştığı zaman son şeklini alır. Bu yüzden hiçbir yetiştirici, yavrunun ileride nasıl gözükeceğini bilemez.