Zehir, iç ya da dış vücuda zararlı herhangi bir madde ile etkileşime geçildiğinde yaşanan ciddi bir sorundur.

İç zehirlenme, spreyler veya tozlar gibi kimyasal formda olabilen bir maddenin teneffüs edilmesi yoluyla ortaya çıkabilir. İç zehirlenmenin diğer biçimleri, bir hayvanın yutulan bitki ya da gıdaya fiziksel tepki gösterdiğinde (alerji durumlarında) gerçekleşir.

Dış zehirlenme ise, bir hayvanın postu veya cildi, vücuda toksik olan kimyasal maddeler içeren bir madde ile temas ettiğinde ortaya çıkar.

Temas zehirlenmesi her yerde olabilir. Hayvanlar doğası gereği meraklıdır ve bu nedenle her iki zehirlenme biçimine karşı savunmasız olma eğilimindedirler. Kedilerin, burnu, ağzı veya pençeleri ile temas ettiği şeyleri keşfetme eğilimleri vardır. Kediniz cildinde bulunan bir maddeye tepki vermese bile, maddenin toksisitesinden şüpheleniyorsanız, kedinizin yalamasını veya yutmasını önlemek için maddeyi çıkarmanız tavsiye edilir.

Kedilerde en yaygın zehirlenme belirtileri aşağıdaki gibidir:

• Hapşırma
• Sulu gözler, kırmızı gözler (alerji belirtileri)
• Tahriş olmuş, iltihaplanmış cilt (kaşıntı, çizik)
• Burun veya ağızdaki yaralar
• Tüy dökülmesi
• Deri veya yüzdeki açıklanamayan yaralar
• Vücuttaki döküntüler

Temas zehirlenmesi, evde kullanılan kimyasalların depolanmasıyla engellenebilir. Bu kimyasal maddeler arasında, kapalı alan temizliği, garaj kullanımı, haşere kontrolü ve kişisel bakımı için kullanılan kimyasallar bulunur.

Kediniz açık havadayken bitkilerle etkileşime girmesine izin vermemeniz ve evde zehirlenmeye yol açabilecek bitkileri beslememeniz bu aşamada çok önemlidir. Kediler her ne kadar bitki ve ot yemeyi sevse de ne yazık ki çoğu bitki kedi ve köpekler için zehirlidir.