Periodontal hastalık bir dişin destekleyici yapılarının bir kısmının veya tümünün bir iltihabıdır. Bu hastalık, köpeklerde en sık görülen hastalıklardan biridir. 

Gıda parçacıklarının ve bakterilerin köpeklerin diş etlerinin çizgisi boyunca birikmesine izin verilirse, plak oluşabilir ve bu plak, tükürük ve minerallerle birleştiğinde diş taşına dönüşür. Bu durum da, dişeti iritasyonuna neden olur ve diş eti iltihabı adı verilen iltihaplı bir rahatsızlığa neden olur. Dişlerin doğrudan dişleri çevreleyen noktalarının kızarması ile beliren diş eti iltihabı, periodontal hastalığın erken safhası olarak kabul edilir.

Uzun bir süre boyunca, diş taşları diş etinin altında birikir ve dişleri ayırır. Dişlerin altında, bakteriyel büyümeyi teşvik eden boşluklar oluşur.

Periodontal hastalık her yaştaki kedi ve köpekleri etkiler, ancak daha yaşlı hayvanlarda daha sık görülür.

Kedilerde Diş Eti Hastalıklarının Belirtileri Nelerdir?

Periodontal hastalık genellikle bir dişin iltihaplanması ile başlar ve durumun farklı evrelerinde tedavi edilmezse ilerleyebilir. Örneğin bir veya daha fazla dişte 1. evre periodontal hastalığı olan bir köpekte, diş eti ayrılması ve diş eti iltihabı görülür.

Gelişmiş periodontit olarak da adlandırılan evrede, yüzde 50'den fazla diş eti boşluğu vardır. Hastalığın en ileri aşamasında, diş eti dokusu genellikle geri çekilir ve dişlerin kökleri açığa çıkar.

Kedilerde Periodontal Hastalık Nedenleri? 

Periodontal hastalığa çeşitli faktörler neden olabilir. Köpeklerde, en yaygın neden Streptococcus ve Actinomyces bakterileridir. Sık diş yapısına sahip köpek ırklarında bu hastalığın görülme yüzdesi daha fazladır.

Periodontal hastalığın teşhisi birçok prosedürü içerir. Periodontal problem, diş eti hastalıklarından etkilenen diş eti ve diş arasında iki milimetreden daha fazla mesafe bulursa, periodontal hastalık olarak kabul edilir.