Minyatür Zwergschnauzer’in yetiştiricileri çok ender gerçekleşebilecek bir olayı başarmışlardır ve Minyatür Zwergschnauzer, Schnauzer ırkı standartlarının belirlemiş olduğu bütün özellikleri aynen göstermektedir.
Zwergschnauzer’in ataları bekçi köpekleriydi ve bu koruma içgüdüsü onlardan miras kalmıştır. Tanınmaları 1897 yılında olmuştur. Görünüm olarak orta boydaki bir Zwergschnauzer’İn aynısı fakat daha küçüğüdür.
Omuz yüksekliği erkeklerde ve dişide 35cm’yi aşmamalıdır. Baş yapısı uzun, kafa tası basık ve düzdür. Güçlü bir çene yapısına sahiptir. Gözleri koyu renk ve ovaldir. Kulakları dik görünümlüdür; tüyleri kısa ve serttir. Tüy renkleri, gri-beyaz, siyah, nadiren de siyah-gümüşidir. Minyatür Zwergschnauzer’in tipik özelliklerinden birisi de uzun tüylü kaşları ve belirgin sakalıdır. Sakalının her yemek sonrası taranarak temizlenmesi gerekir.
Özellikle çocuklara karşı hoşgörülü olması, onu ideal bir aile köpeği yapar. Güçlü yapısından dolayı hastalıklara karşı oldukça dayanıklıdır. Haksız yere cezalandırılmış bile olsa, hiçbir zaman alıngan davranmaz. Bakımları ile ilgili önemli bir nokta ise: Zwergschnauzer'in tüyleri asla tıraşlanmamalıdır.
Schnauzer’in tipik karakteristik özellikleri şöyle sıralanabilir: Cesur, aynı zamanda da ihtiyatlı, uyumlu, oyuncu, çocuklara karşı sevecen, sahibine sonsuz derecede bağlı, yabancılara karşı şüpheci ve uyanık, sürekli olarak havlamaz. Burada “ sürekli havlamaz” sözüne açıklık getirmek gerekirse: Minyatür Zwergschnauzer elbette havlarlar. Fakat yalnızca bir tehlike sezdikleri anda; örneğin civardan geçen bir yabancı gördüklerinde havlarlar. Çünkü bu kişi onlar için bir tehlikedir.