Kurt sürüsünde olduğu gibi vahşi köpek de sürünün hiyerarşik düzenine uyum sağlamıştır. Kurtlar ve köpekler konuşamazlar. Onların davranış biçimlerini ortaya koyan bireysel bir hayan dilleri vardır.

Her köpek rakibine karşı en zorlu kavgada bile mücadele eder. Ancak sürü hiyerarşisinde güçlü olan mutlak hakimdir. Fakat bu pozisyon yeni yetişen neslin güç gösterilerine karşı sürekli tehdit altındadır. Bu durum, köşesinde sakin şekilde duran bir ev köpeğinin birdenbire kendi cinsine karşı nasıl saldırgan olabileceğini de açıklamaktadır. Eğer köpekler saldırgan duygular içindeyseler, gözleri rakiplerinden başka bir şeyi görmez.

Köpekler Karşılaştıklarında Nasıl Davranırlar?

Önce rakibin etrafında dönmeye başlar, birbirlerini koklarlar ve birbirlerinden hoşlanmadıklarını fark ederler.

Rakiplerinden biri kuyruğunu yukarıya kaldırır, kulaklarını diker ve ön dudaklarını yukarı çeker. Diğeri kuyruğunu indirir, kulaklarını yatırır ve ön dudaklarını geriye doğru çeker.

Rakipler birbirlerini ısırmaya çalışırlar ve böylece kavgaya karar verilmiştir. Saldırganın nasıl bir hamle yapacağı belirsizdir. Ön dudaklar tehdit edici biçimde yukarıya çekilmiştir. Rakibi ona savunmasız boynunu gösterir. Saldırgan, rakibin vücudunu savunmasız olarak ortaya koymasından dolayı bu tehdidinden vazgeçer. Aksi halde ölümcül bir mücadele başlayacaktır. Bu davranışa saygı gösterilir. Şayet saldırganda kendini savunmasız olarak düşmanına gösterirse, bu davranışı ile karşı tarafın barış teklifini onaylamış olur.

Köpekler sürü düzenini sürekli olarak değiştirmeye çalışırlar. Her köpek, sürü lideri olmak için zorlu mücadelelere girer.